ԵՐԵՎԱՆ, ԴԵԿՏԵՄԲԵՐԻ 16, 24News
Սիրիայում վարչակարգի փոփոխությունն այդ երկրի ժողովրդի ցանկությունն էր, բայց ստեղծված իրավիճակում չպետք է միամիտ լինել և անհրաժեշտ է սատարել երկրի դեմոկրատական ուժերին, կարծում է Եվրոպական խորհրդարանում Շվեդիան ներկայացնող պատգամավոր էվին Ինջիրը։
Բրյուսելում «Արմենպրես»-ի թղթակցին տված հարցազրույցում Ինջիրն անդրադարձել է Սիրիայում Թուրքիայի ապակայունացնող դերակատարությանը, Սիրիայի հայկական, քրդական և այլ համայնքների ապագային, Ադրբեջանի կողմից Հայաստանի հասցեին հնչող շարունակական սպառնալիքներին և ԵՄ-ի արդյունավետ գործելու անկարողությունների պատճառներին։
-Որոշ փորձագետների կարծիքով՝ ամերիկյան երազանքը իրականություն դարձավ Թուրքիայի հրահրմամբ՝ Սիրիայում Ասադի ռեժիմն այլևս գոյություն չունի, ինչը Ռուսաստանի համար քաղաքական պարտություն է համարվում: Ինչպե՞ս եք գնահատում ստեղծված իրավիճակը և ինչպե՞ս եք պատկերացնում Սիրիայի ազգային փոքրամասնությունների, մասնավորապես հայկական ու քրդական համայնքների կարգավիճակը նոր իրավիճակում:
-Ես կասեի` իրականում դա Սիրիայի ժողովրդի երազանքն է, ոչ թե ամերիկյան երազանքը, նույնիսկ եթե ամերիկացիներն էլ դրանից գոհ են: Սիրիայի ժողովուրդն էր, երկրի ամբողջ բնակչությունը, որ կարողացավ ազատվել Ասադի դաժան բռնապետությունից: Այժմ անհրաժեշտ է ապահովել, որ երկրի դեմոկրատական ուժերը ստանան անհրաժեշտ աջակցությունը: Թուրքիան Սիրիայում անօրինական գործողություններ է իրականացնում իր ծայրահեղական գործընկերների՝ Սիրիական ազգային բանակի (SNA) օգնությամբ, ինչը պետք է դադարեցվի, պետք է հարգվի երկրի տարածքային ամբողջականությունն ու ինքնիշխանությունը: Իսրայելի անօրինական գործողություններն էլ պետք է դադարեցվեն:
Ես մեկ վայրկյան անգամ չեմ հավատում «Հայիաթ Թահրիր ալ-Շամ»-ին (ՀԹՇ): Նրանց անցյալի ուսումնասիրությունը ցույց է տալիս, որ դա ծայրահեղական կազմակերպություն է, և ես մտահոգված եմ, թե ինչ կարող է տեղի ունենալ, եթե ճիշտ ուժերն աջակցություն չստանան: Կա վտանգ, որ Աֆղանստանի և Իրանի փորձը կկրկնվի Սիրիայում: Ծայրահեղական խմբերը հաճախ խոստանում են ներառականություն և դեմոկրատիա, բայց չեն կատարում իրենց խոստումները: Արևմտյան աշխարհը և միջազգային հանրությունը չպետք է միամիտ լինեն: Տարածաշրջանում կա միայն մեկ գործընկեր՝ Հյուսիսային և Արևելյան Սիրիայի ինքնավար շրջանը, որը տարիներ շարունակ հետևողականորեն աշխատել է:
Այս տարածաշրջանը կարիք ունի այն աջակցության, որը, ցավոք, տարիներ շարունակ չի ստացել, թեև քրդերը, քրիստոնյաները և Սիրիայի հյուսիսում ապրող շատ այլ խմբեր զոհաբերել են իրենց կյանքը՝ ԴԱԻՇ-ի դեմ պայքարում:
-ՀԹՇ-ի մասին նշեցիք, որը մի շարք երկրներում ճանաչվել է որպես ահաբեկչական կազմակերպություն։ Սակայն այսօր նրա գործողություններն ու հայտարարությունները ընդունելի են համարվում գերտերությունների համար։ Նրանք իսկապես փոխվել ե՞ն, թե՞ սա ռեալ քաղաքականություն է:
-Կարծում եմ, լավ է, որ Ասադն այլևս չկա, բայց մենք չպետք է միամիտ լինենք այն հարցում, թե ովքեր են այժմ Սիրիայի հիմնական դերակատարները: Մենք նման հռետորաբանություն լսել ենք Իրանի հեղափոխության ժամանակ, լսել ենք Թալիբանից՝ Աֆղանստանում, և հիմա ՀԹՇ-ից ենք լսում, որը ծագում է «Ալ Քաիդա»-ից: Այս ծայրահեղական կազմակերպությունները գիտեն, թե ինչ և երբ ասեն, բայց երբեք չեն իրականացնում իրենց խոստումները:
Այդ իսկ պատճառով ես շեշտում եմ՝ միամիտ չլինենք տարածաշրջանի զարգացումների հարցում: Մինչ մենք տոնում ենք Ասադի հեռանալը, հաջորդ քայլը պետք է լինի իրականում ժողովրդավարական և ներառական Սիրիայի ապահովումը՝ մի երկիր, որը կհարգի բոլոր մարդկանց իրավունքները, այդ թվում՝ մեծամասնություն կազմող արաբների և փոքրամասնություն հանդիսացող խմբերի: Տարիներ շարունակ փոքրամասնությունների և կանանց իրավունքներն անտեսվել են: Առանց ներառականության և հավասարության՝ իրական ժողովրդավարություն չկա:
Մանրամասն՝ սկզբնաղբյուր կայքում։
--00—ՅՄ